Beste René,
Gisteren kwam onze gezamenlijke vriend Gerrit binnen en het eerste wat hij deed was het verscheuren van mijn zorgvuldig ingevulde wedstrijdformulier. Gerrit speelde namelijk in plaats van jou. Gelukkig waren onze tegenstanders ongeveer 3 kwartier te laat dus ik had alle tijd om een nieuw wedstrijdformulier te schrijven.
Nadat koploper ATC Almere gearriveerd was begon Ron met een simpele overwinning. Daarna moest ik spelen en in de 3e game bij een 1-9 achterstand en 1-1 in games ging ik flink door mijn enkel. Heel sportief gaf mijn tegenstander aan dat ik eerst maar eens met mijn pootje onder de kraan moest gaan zitten en dat we daarna wel zouden kijken of ik nog in staat was de wedstrijd te vervolgen. De game werd terecht als 1-11 verloren opgeschreven. Gerrit speelde daarna en verloor in 4 games met iedere keer maar een paar puntjes verschil. Daarna ging het wel weer met mijn enkel en was ik in staat mijn wedstrijd te vervolgen. Ik won toch nog verrassend in 5 games na een achterstand van 5-9 in de vierde game. Het tot nu toe onverslaanbare dubbel Ron/ Gerrit verloor net in ook al 5 games van het eveneens (en nog steeds) onverslaanbare dubbel uit Almere.
De pauze werd overgeslagen want het was al laat waardoor ik direct na het dubbel mocht spelen. Gek genoeg had ik niet veel last van de enkel en won de wedstrijd in 4 games. Daarna was Ron aan de beurt en na een mooie knokpartij verloor hij in de vijfde met 11-13, jammer. In de daaropvolgende wedstrijd van Gerrit had Gerrit net te laat een antwoord gevonden op de rare effectballen van zijn tegenstander en hij verloor zijn tweede wedstrijd van de avond. De achtste wedstrijd van de avond mocht ik weer opdraven en het lukte op één of andere manier toch om hard te hollen en rare ballen terug te slaan tot verwondering soms van mijn tegenstander. Jammer genoeg werd de 10-9 in de 2 game (wel terecht) afgekeurd door de scheidsrechter want ik gooide ongeveer de hele boarding om in een uiterste poging om de bal te halen (wat ook lukte) en door dat tumult schrok mijn tegenstander zo dat hij daarna de bal missloeg. Ik verloor die game maar gelukkig won ik uiteindelijk de wedstrijd toch in vieren. Ondertussen speelde Gerrit op de tafel naast mij zijn derde wedstrijd en helaas lukte het hem niet om zijn inmiddels traditionele punt te pakken hoewel hij met gamestanden van 9-11 en 11-13 er iedere keer dicht bij was. Voordat Ron aan zijn laatste wedstrijd begon stonden we dus met 4-5 achter. Het leek de verkeerde kant op te gaan toen Ron de eerste twee games vrij kansloos verloor. De derde game pakte hij met 11-6 en de vierde met 11-2 en daarna ontstond een heel boeiend en spannend gevecht om de laatste game van de avond waarbij Ron met 14-12 aan het langste eind trok en de eindstand werd bereikt van 5-5.
Gezien de hele avond was dit in mijn ogen de meest terechte uitslag. Doordat de tegenstander te laat was en we veel vier- en vijfsetters speelden waren we pas na twaalven klaar. Toen moesten we ook nog bier/ cola light drinken waardoor we pas om ongeveer 01.37 uur thuis waren. Het was een leuke en vooral sportieve avond en het was daarnaast ook fijn dat Leo aanwezig was om vrij te spelen en te kijken hoe zijn team het deed.
Hoewel ik gisteren weinig last van mijn enkel had en nog vrolijk rennend mijn wedstrijden wist te winnen, kon ik vanmorgen maar op 1 manier beneden komen: op mijn billen van de trap af en als het niet snel beter gaat zal ik me inschrijven voor het WK hinkelen…..
Als laatste heb ik toch weer iets raars gevonden in de zaal. In de vier hoeken bovenin de zaal (dus op enkele meters hoogte) zijn dubbele stopcontacten gemaakt. Wie weet de reden hiervan? Ik heb ook nog geen antwoord op mijn vraag wat de reden is van het rare muurtje ter hoogte waar onze hoofdklassers hun wedstrijd spelen.